Hendra,
Masing sabar Cu
!!!
Da salakuning
hirup anu jadi manusa,
Urangmah moal
bisa kendat tinu mangrupa-rupa gogoda reujeung cocoba.
Moal aya suka
seuri anu teudisampurnakeun kuceurikna,
Hamo aya
kapeurih anu teudisampurnakeun ku bungahna,
Kapeurih
reujeung kasuka,
Iwal
tiditangtukeun kuhiji rohangan leutik anu aya dinu jero hate urang,
Sempit ceuk eta
rohangan,
Nya sempit
karasa ku ieu alam dunya,
Pon kitu deui
sabalikna,
Luas ceuk eta
rohangan,
Pinasti luas
ceuk alam dunya reujeung sajabeh eusina,
Ngan urang sok
mopohokeun,
Naon jeung
dimana eta rohangan kahirupan urangteh.
dinu jero eta
rohangan,
aya alat anu
bisa ngahijikeun mangsa baheula-ayeuna-reujeung pageto,
nya dinu jero
eta rohangan oge,
aya tempat anu
bisa dipake ngahijikeun anjeun reujeung diri anjeun,
ngan
hanjakal.....
anjeun leuwih
loba ningali kaendahan dunya,
nepikeun ka poho
kumaha endahna jangjang reungit jeung pamatukna gagak,
anjeun leuwih
loba mikirkeun dunya,
nepikeun ka poho
mikirkeun taraje reujeung gembolannana,
emh.....
geura hudang
hendra,
bisi jangjang
reungit leuwih beurat jeung tibatan amal kahadean anjeun.
Geura sadar Cu,
Bisi pamatuk
gagak leuwih seukeut jeung tibatan pakarang anjeun,
Amprokeun jarak
bumi jeung langit ku taraje kahirupan,
Bari nyanggakeun
eusi gembolan kanu bakal ngangkir deui urang dinu waktuna.
Ngan hanjakal,
Cu
Kalobaan jalma
jaman kiwari,
Tara nalungtik
kanu eusi rohangan kahirupannana,
Nepikeun ka
teunyahoeun.
Naon...
Jeung dimana
ayana,
Eta rohangan
kahirupanteh...
Tidak ada komentar:
Posting Komentar